Internet: το χρησιμοποιείς κάθε μέρα στο σχολείο, στην δουλειά ή για διασκέδαση. Σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, το διαδίκτυο έχει εξελιχθεί σε ένα τόσο απαραίτητο καθημερινό πράγμα, που είναι δύσκολο να φανταστούμε την ζωή χωρίς αυτό.
Αλλά πόσα γνωρίζεις για το internet; Γνωρίζεις ότι πρέπει να ευχαριστήσεις τους Σοβιετικούς για αυτή την θαυμάσια εφεύρεση; Ή ότι, παρά έξτρα εύσημα που πήρε για την εφεύρεση του internet, ο Al Gore έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του;
Ορίστε 10 πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις για το internet:
1. Sputnik: Το ξεκίνημα του διαδικτύου.
To 1957, οι Σοβιετικοί εκτόξευσαν το Sputnik (στα ρώσικα σημαίνει «δορυφόρος»), το πρώτο τεχνητό αντικείμενο που μπήκε σε τροχιά γύρω από την Γη. Ήταν μια μεγάλη έκπληξη για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που φοβήθηκαν ότι έμεναν πίσω τεχνολογικά απέναντι στον εχθρό τους στον Ψυχρό Πόλεμο.
Σε άμεση απάντηση στο Sputnik, το 1958, ο πρόεδρος Dwight D. Eisenhower απευθύνθηκε στο Υπουργείο Άμυνας για να δημιουργήσει το Advanced Research Projects Agency (ARPA). Ένα από τα ερευνητικά του προγράμματα, διευθύνονταν από τον Dr. J. C. R. Licklider, ο οποίος έπεισε την Αμερικάνικη Κυβέρνηση να δημιουργήσει ένα δίκτυο υπολογιστών, το οποίο αργότερα θα εξελίσσονταν στο internet.
Ο Lickinder στο επικό του υπόμνημα του 1963 στα «Μέλη και Συνεργάτες του Διαγαλαξιακού Δικτύου Υπολογιστών» (Ναι, σωστά διάβασες – «Διαγαλαξιακό») εξερεύνησε τις προκλήσεις της δημιουργίας του ARPANET, τον πρόδρομο του σημερινού internet.
Έτσι, ποιος λέει ότι ο πόλεμος δεν είναι καλός για τίποτα; Το internet είναι αναμφισβήτητα μια από τις πιο σημαντικές τεχνολογίες που βγήκαν από τον Ψυχρό Πόλεμο.
2. Πριν το Internet, υπήρχε το ARPANET.
Ο λογικός χάρτης των 4 πρώτων κόμβων του ARPANET τον Δεκέμβριο του 1969, όπως σκιαγραφήθηκε από τον Larry Roberts.
Το 1969, μετά την αποχώρηση του Licklider από το ARPA, οι διάδοχοι του, Ivan Sutherland, Bob Taylor, Larry Roberts και οι συνεργάτες τους, δημιούργησαν το δίκτυο που θα γίνονταν αργότερα το internet. Το αρχικό ARPANET αποτελούνταν από τέσσερις κόμβους (υπολογιστές που ονομάζονταν Message Processors, οι οποίοι αργότερα θα ονομάζονταν Routers) τοποθετημένους στο U.C.L.A., το Stanford Research Institute, το UC Santa Barbara και το Πανεπιστήμιο της Utah.
Το πρώτο ARPANET IMP log. Το CSK αναφέρεται στον Charles S. Kline, τον πρώτο άνθρωπο που συνδέθηκε σε έναν απομακρυσμένο υπολογιστή μέσω του ARPANET.
Οι προγραμματιστές στο Westwood (U.C.L.A.), θα πληκτρολογούσαν “log” και οι συνεργάτες τους στο Palo Alto θα συμπλήρωναν την εντολή πληκτρολογώντας “in” στον υπολογιστή τους (SRI).
“Είχαμε τηλεφωνική επικοινωνία με τα παιδιά στο Palo Alto”, θυμάται ο Kleinrock. “Πληκτρολογήσαμε το “L” και ρωτήσαμε στο τηλέφωνο, «Βλέπετε το L;», «Ναι. Το βλέπουμε» ήταν η απάντηση τους. Πληκτρολογήσαμε το “O” και ρωτήσαμε, «Βλέπετε το O;», «Ναι. Το βλέπουμε». Έπειτα πληκτρολογήσαμε το “G” και το σύστημα κόλλησε. Κάναμε αμέσως επανεκκίνηση και αυτή τη φορά το ARPANET ξεπήδησε στην ζωή.
Θα χρειάζονταν μερικά χρόνια ακόμη, μέχρι το ARPANET να γινόταν διάσημο. Πράγματι, το 1973, ο Bob Bell της Digital Equipment Corporation ανέφερε ότι το Δίκτυο ήταν ένα αληθινά πολυάσχολο μέρος τα βράδια της Παρασκευής.
3. Μεταγωγή Πακέτων: Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει το internet.
Δεν θα μπω σε πολλές τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά ο τρόπος που οι πληροφορίες ταξιδεύουν μέσω του internet, είναι αρκετά καλοφτιαγμένος. Για παράδειγμα πως μεταφέρονται τα δεδομένα από το σημείο Α στο σημείο Β (Ας πούμε το κείμενο και οι εικόνες αυτού του άρθρου, από τον server αυτής της σελίδας στον browser του υπολογιστή σου). Ένας τρόπος για να γίνει αυτό, είναι να ανοίξει ένα κανάλι από το σημείο Α στο σημείο Β: τα δεδομένα μεταδίδονται σε ένα αποκλειστικό κύκλωμα μέχρι έως ότου όλα τα δεδομένα να μεταφερθούν. Είναι ένας πολύ γρήγορος τρόπος να στείλεις πληροφορίες, αλλά κοστίζει αρκετά: ένα αποκλειστικό κύκλωμα πρέπει να μείνει ανοιχτό μέχρι να μεταφερθεί και το τελευταίο bit δεδομένων. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται μεταγωγή κυκλώματος και είναι το σύστημα που χρησιμοποιούν οι εταιρείες τηλεφωνίας.
Στις αρχές του 1960, ο Paul Baran, ο Donald Davies και ο Leonard Kleinrock, δουλεύοντας ανεξάρτητα, βρήκαν έναν διαφορετικό τρόπο αποστολής δεδομένων. Αρχικά, τα μεγάλα κομμάτια δεδομένων χωρίζονται σε πολύ μικρότερα κομμάτια, τα οποία έπειτα αποστέλλονται μέσω του δικτύου. Κάθε πακέτο μπορεί να ακολουθήσει διαφορετική διαδρομή για να φτάσει στον προορισμό. Όταν όλα τα πακέτα έχουν φτάσει, συναρμολογούνται εκ νέου στα αρχικά πακέτα.
Η μεταγωγή πακέτων μπορεί να ακούγεται αντιφατική (είναι πιο αργή από την μεταγωγή κυκλώματος και τα πακέτα μπορεί να χαθούν, με αποτέλεσμα να απαιτείται εκ νέου αποστολή), αλλά έχει τα πλεονεκτήματα της. Ένα από αυτά είναι το ότι, επειδή δεν υπάρχει ένα μόνο μονοπάτι επικοινωνίας, τα πακέτα μπορούν να δρομολογήσουν την διαδρομή τους ώστε αποφύγουν βλάβες ή συμφορήσεις δικτύων.
Εκείνη την εποχή, οι αρχές των Η.Π.Α. ανησυχούσαν πως θα μπορούσε ένα δίκτυο υπολογιστών να επιβιώσει μιας πυρηνικής επίθεσης, έτσι όταν ο Baran πρότεινε την μέθοδο μεταγωγής πακέτων , ο στρατός το υποστήριξε αμέσως.
4. TCP/IP: Η γλώσσα του internet.
Το 1973, o Vint Cerf (ο οποίος συχνά αποκαλείται ο “πατέρας του internet”) και ο Bob Kahn δημιούργησαν την σουίτα πρωτοκόλλων επικοινωνίας TCP/IP – βασικά την γλώσσα που χρησιμοποιείται από τους υπολογιστές για να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Το πρωτόκολλο TCP/IP είναι τόσο απλό, που την πρωταπριλιά του 1990, ο D. Waitzman του Internet Engineering Task Force, πρότεινε να χρησιμοποιηθούν περιστέρια για να μεταφέρουν την κίνηση των IP!
5. Ο Al Gore δημιούργησε στην πραγματικότητα το internet. Περίπου.
“Θυμήσου Αμερική, εγώ σου έδωσα το internet και εγώ μπορώ να το πάρω πίσω.”, είπε αστειευόμενος στην εκπομπή Later Show με τον David Letterman.
Εντάξει, είμαι λίγο θρασύς με αυτό, αλλά να πως έχουν τα πράγματα: Κατά τις προεδρικές εκλογές του 2000, ο Al Gore δέχθηκε αποδοκιμάστηκε αρκετά για τον ισχυρισμό ότι αυτός «εφηύρε» το internet. Το πρόβλημα είναι ότι, ο Al Gore ποτέ δεν έκανε αυτό τον ισχυρισμό. Κατά την διάρκεια μιας συνέντευξης στο CNN, ο Gore ερωτήθηκε τι τον ξεχωρίζει από τους άλλους υποψηφίους και αυτός απάντησε:
“Κατά την διάρκεια της υπηρεσίας μου στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, πήρα την πρωτοβουλία για την δημιουργία του internet. Πήρα την πρωτοβουλία να προχωρήσουμε σε μια σειρά καινοτομιών που αποδείχθηκαν σημαντικές για την οικονομική ανάπτυξη, την προστασία του περιβάλλοντος, βελτιώσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα….”
Αν και ο όρος «πρωτοβουλία για την δημιουργία του internet» είναι ασαφής, ο Gore έκανε αρκετή δουλειά για την δημιουργία ενός μεγάλης χωρητικότητας εθνικού δικτύου δεδομένων, που είναι ένα σημαντικό μέρος του internet. Και μην ξεχνάμε: αν κα δεν δημιούργησε το internet, έκανε διάσημο τον όρο «λεωφόρος των πληροφοριών».
6. Πατέρας του Spam: ο Gary Thuerk έστειλε το πρώτο spam email.
Το spamming είναι μια παλιά τεχνική μάρκετινγκ – το πρώτο spam ήταν από έναν οδοντίατρο ο οποίος διαφήμιζε τις υπηρεσίες του μέσω τηλεγραφήματος, το 1864. Τότε, όπως και τώρα, οι άνθρωποι που λάμβαναν αυτά τα ανεπιθύμητα τηλεγραφήματα νευρίαζαν πολύ – κάποιοι έγραφαν ακόμη και στην τοπική εφημερίδα διαμαρτυρόμενοι για αυτή την τακτική. Αλλά μόλις η εφημερίδα, ανατύπωνε το τηλεγράφημα, ο οδοντίατρος έπαιρνε και άλλη δωρεάν διαφήμιση!
Το πρώτο spam email στάλθηκε από τον Gary Thuerk, μάνατζερ της Digital Equipment Corporation, το 1978, σε 393 παραλήπτες του ARPANET. Διαφήμιζε την διάθεση ενός νέου μοντέλου υπολογιστή DEC. Η Wall Street Journal έχει μια συνέντευξη του Thuerk (μαζί με ένα αντίγραφο του αρχικού email).
Από άποψη μάρκετινγκ, το email αυτό ήταν μια επιτυχία: Περίπου 20 άνθρωποι ήρθαν σε κάθε ένα από τα καταστήματα και υπολογίζει ότι οδήγησε σε πάνω από κέρδη 12 εκατομμυρίων σε πωλήσεις. Αλλά το email έδωσε στον Thuerk στιγμιαία φήμη. “Ο κόσμος άρχισε να παραπονιέται αμέσως”, αναφέρει. Κάποιος του έστειλε ένα γράμμα λέγοντας του ότι έσπασε τους κανόνες του ARPANET, τον πρόδρομο του διαδικτύου. (υπήρχε ένας άγραφος κανόνας, ότι οι άνθρωποι δεν θα χρησιμοποιούσαν το ARPANET για να πουλήσουν πράγματα, ο Thuerk αναφέρει ότι απλά το χρησιμοποίησε για να προωθήσει έναν προϊόν).
Ο Thuerk κέρδισε την θέση του στην ιστορία, ως ο πατέρας του spam. Του χάρισε μια θέση στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες και από καιρό σε καιρό εργάζεται σε εταιρίες προώθησης anti-spam. Αναφέρει ότι ο κόσμος μια από τις τρεις ακόλουθες αντιδράσεις: μερικοί είναι ενθουσιασμένοι που συναντούν κάποιον με μια ασυνήθιστη αξίωση στην φήμη, μερικοί θέλουν να τον χτυπήσουν άλλοι τον αποφεύγουν ακριβώς όπως και την πανούκλα.
7. Το Sexy Διαδίκτυο: το 12% των σελίδων είναι πορνό!
Η αντίδραση της γιαγιάς στην παρακολούθηση του 2 girls 1 cup. Αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό, θεώρησε τον εαυτό σου τυχερό. Πολύ τυχερό!
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το διαδίκτυο χωρίς να μιλήσουμε για πορνό. Η ποσότητα που υπάρχει στο διαδίκτυο και η επιθυμία μας για αυτό είναι εκπληκτική. Ορίστε μερικά στατιστικά για το πορνό στο internet:
Ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου: 4,2 εκατομμύρια (12% τουλάχιστον των συνολικών σελίδων)
Σελίδες πορνό: 420 εκατομμύρια
Καθημερινές αναζητήσεις για πορνό: 68 εκατομμύρια (25% των συνολικών αναζητήσεων)
Καθημερινά email πορνογραφικού περιεχομένου: 2,5 δισεκατομμύρια (8% των συνολικών email)
Χρήστες internet που παρακολουθούν πορνό: 42.7%
Παγκόσμιοι επισκέπτες σε πορνογραφικά site: 72 εκατομμύρια επισκέπτες (μηνιαία)
Πωλήσεις της πορνογραφίας στο διαδίκτυο: 4.9 δισεκατομμύρια δολάρια
Κάθε δευτερόλεπτο, 28.258 χρήστες του διαδικτύου παρακολουθούν πορνό
Κάθε δευτερόλεπτο, 372 χρήστες του διαδικτύου πληκτρολογούν όρους σχετικούς με πορνό στις σελίδες αναζήτησης
Στατιστικά από το περιοδικό GOOD:
Το 35% από όλα τα downloads, είναι πορνογραφικού περιεχομένου.
Κάθε μέρα εμφανίζονται 266 νέες σελίδες με πορνό περιεχόμενο.
Το “Sex”, είναι η πιο συχνή λέξη στις μηχανές αναζήτησης.
Η Αμερική παράγει το 89% όλου του online πορνογραφικού περιεχομένου.
8. Η άνοδος της μπλογκόσφαιρας.
Τα blogs (συντομογραφία για το «web logs (ημερολόγια ιστού)»), είναι τακτικά ανανεώσιμα «ιστολόγια» που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο. Σύμφωνα με το Technorati, υπάρχουν περίπου 118,8 εκατομμύρια blogs στο διαδίκτυο αυτή τη στιγμή, με 175.000 blogs να προσθέτονται κάθε μέρα. Αυτό είναι περίπου 122 νέα blogs το λεπτό ή 2 blogs το δευτερόλεπτο!
Ο όρος “weblog” επινοήθηκε από τον John Barger, στις 17 Δεκεμβρίου 1997, για να περιγράψει την ιστοσελίδα του “Robot Wisdom” η οποία “κατέγραφε (logged)” τους συνδέσμους που συγκέντρωνε καθώς σέρφαρε στο διαδίκτυο – έτσι η ιστοσελίδα του, πήρε την διάκριση του πρώτου blog.* (Ο όρος “blog”, που αναμφισβήτητα έγινε μια πιο δημοφιλής λέξη, επινοήθηκε από τον Peter Merholz (Peterme.com) to 1999.)
* [Σημείωση: ναι, τεχνικά υπάρχουν blogs που προϋπήρχαν του Robot Wisdom, αν και ποτέ δεν ονομάστηκαν blogs. Για παράδειγμα, ο Justin Hall με την σελίδα Justin’s Links from the Underground (δεν υπάρχει πια) ξεκίνησε την λειτουργία του το 1994.]
Το blogging έγινε πιο δημοφιλές το 1999, με την δημιουργία των εργαλείων φιλοξενίας blog που έκαναν την δημιουργία και διαχείριση ενός blog πολύ πιο εύκολη (Pitas.com, LiveJournal, Blogger.com). Σήμερα τα blogs έχουν γίνει εμπορικά – οι εφημερίδες έχουν από ένα, οι επιχειρήσεις έχουν από ένα, ακόμα και οι πολιτικοί έχουν από ένα.
Τι απέγινε λοιπόν ο John Barger, ο πρώτος blogger του κόσμου; Ο Paul Boutin του περιοδικού Wired έγραψε για την συνάντηση του με τον άστεγο και απένταρο John, στους δρόμους του San Francisco:
Άστεγος και απένταρος σε ηλικία 53 χρονών, ο Barger πρόκειται να χάσει την ιδιοκτησία του robotwisdom.com καθώς δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το ανανεώσει. Εγκατέλειψε το διαμέρισμα του στο Chicago και μένει πλέον στον δρόμο, προσπαθώντας να σταθεί πάλι στα πόδια του.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο Barger κατάφερε τελικά να ανανεώσει την ιστοσελίδα του και το robotwisdom είναι και πάλι online.
9. Έκπληξη! Υπάρχει και ένας τρίτος συνιδρυτής του YouTube.
Πριν υπάρξει το YouTube, υπήρχε μια…σελίδα γνωριμιών με την ονομασία Tune In Hook Up! Ναι, αυτή ήταν η πρώτη έκδοση του YouTube, που απέτυχε παταγωδώς.
Το YouTube που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε ξεκίνησε όταν, οι πρώην υπάλληλοι του Paypal Chad Hurley, Steve Chen και Jawed Karim θέλησαν να μοιραστούν μερικά βίντεο από ένα πάρτι και συνειδητοποίησαν ότι το μέγεθος τους ήταν τεράστιο για να τα στείλουν με email. Το να τα ανεβάσουν online επίσης δεν ήταν εύκολο καθώς οι ιστοσελίδες δεν δέχονταν όλες τις μορφές βίντεο.
Έτσι λοιπόν, αυτοί οι τρεις δημιούργησαν το YouTube, το 2005 – και μετά από ένα χρόνο περίπου, η ιστοσελίδα πρόβαλε πάνω από 100 εκατομμύρια βίντεο την ημέρα και είχε 70.000 βίντεο ανεβασμένα κάθε μέρα (περίπου 1 κάθε δευτερόλεπτο). Ήταν η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη ιστοσελίδα στην ιστορία του internet. Υπολογίζεται ότι, το 2007, το YouTube κατανάλωνε περισσότερο bandwidth από ότι όλο το internet το 2000!
Ο Hurley και ο Chen πούλησαν την εταιρεία στην Google για περίπου 1.65 δισεκατομμύρια δολάρια…τι απέγινε λοιπόν ο Jawed; Έφυγε από τον ενεργό ρόλο της εταιρείας, πριν αυτή πουληθεί, για να κάνει ένα μεταπτυχιακό στην επιστήμη των υπολογιστών. (Αλλά δεν έφυγε με άδειες τσέπες. Ο Jawed πήρε περίπου 64 εκατομμύρια δολάρια σε μετοχές όταν το YouTube πουλήθηκε στην Google)
Α, και φυσικά: το πρώτο βίντεο στο YouTube, ανέβηκε στις 8:27, ημέρα Κυριακή , 23 Απριλίου 2005. Έδειχνε τον Jawed στον ζωολογικό κήπο του San Diego.
10. Η άνοδος της Κοινωνικής Δικτύωσης και των Social Media.
Κατά ένα τρόπο, το διαδίκτυο είναι ένα μεγάλο κοινωνικό δίκτυο. Ακόμη και πριν το διαδίκτυο, υπήρχαν online κοινότητες όπου οι άνθρωπου συνομιλούσαν και συνεργάζονταν. Αλλά ο όρος “social networking” έγινε λέξη κλειδί όταν, το 2005, αναφέρθηκε ότι το MySpace είχε περισσότερες προβολές από ότι το Google.
Αλλά πριν το MySpace, υπήρχε το Classmates.com (ξεκίνησε το 1995) και το SixDegrees.com (ξεκίνησε το 1997 και σταμάτησε το 2001). Στη συνέχεια ακολούθησαν πιο πετυχημένες σελίδες: Friendster, MySpace, Orkut, LinkedIn και Facebook. Πόσο πετυχημένα ήταν; Το MySpace είχε πουληθεί στην Rupert Murdoch’s News Corp για 580 εκατομμύρια δολάρια και η αξία του Facebook ανέρχεται σε δισεκατομμύρια.
Υπάρχει ένα κοινωνικό δίκτυο για τον καθένα: σου αρέσουν οι ταινίες; Υπάρχει το Flixter. Τα online παιχνίδια; Το Avatars United. Τα Anime; Το Gaia Online. Τα βιβλία; Το LibratyThing. Και ούτω καθεξής. (Το Wikipedia έχει μια τεράστια λίστα με κοινωνικά δίκτυα, εδώ)
Από την άλλη πλευρά του νέου internet, υπάρχουν οι ιστοσελίδες «social media». Ο όρος «social media» είναι ένα συνονθύλευμα (Το Wikipedia, blogs όπως το Neatorama και σελίδες διαμοιρασμού βίντεο όπως το YouTube χαρακτηρίζονται ως «social media»). Αλλά όλα αυτά έχουν ένα πράγμα κοινό: ενθαρρύνουν την ενεργή αλληλεπίδραση και την συμμετοχή των χρηστών τους.
Ένα ενδιαφέρων υποσύνολο των σελίδων «social media» είναι οι σελίδες «social news» όπως το Digg, το Reddit και το Mixx. Αυτές οι σελίδες επιτρέπουν στους χρήστες να ανακαλύψουν και να μοιραστούν περιεχόμενο που βρίσκουν online με ένα κοινωνικό τρόπο: οι χρήστες υποβάλλουν σελίδες και ψηφίζουν σελίδες που έχουν υποβάλλει άλλοι χρήστες. Ανάλογα με τις ψήφους της κάθε σελίδας, καθορίζεται ποιες από αυτές θα εμφανιστούν στις πρώτες θέσεις.
Bonus: Internet, World Wide Web (Παγκόσμιος Ιστός)
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν το Internet και το World Wide Web εναλλακτικά – αλλά στην πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετικά πράγματα:
Το Internet είναι ένα παγκόσμιο σύστημα διασυνδεδεμένων δικτύων ηλεκτρονικών υπολογιστών -αυτοί οι υπολογιστές ανταλλάσουν δεδομένα (έγγραφα υπερκειμένου (hypertext) σαν αυτό που διαβάζεις τώρα, emails, μεταφορές αρχείων και ούτω καθεξής)
Το World Wide Web είναι ένα σύστημα εγγράφων συνδεδεμένων μέσω υπερκειμένου (hypertext) που είναι προσβάσιμα μέσω του Internet – έτσι το Web είναι ένα μέρος του Internet.
Ο Παγκόσμιος Ιστός δημιουργήθηκε το 1989 από τον Tim Berners-Lee (πλέον Sir Tim Berners-Lee, μιας και χρίστηκε ιππότης το 2004 για την συμβολή του) όταν αυτός εργάζονταν στο CERN στην Γενεύη της Ελβετίας. Ο Sir Tim Berners-Lee ήταν μόλις 34 χρονών εκείνη την εποχή.
Ο πρώτος Παγκόσμιος Ιστός του Berners-Lee, ήταν ένα έργο με την ονομασία ENQUIRE (από το αγαπημένο του βιβλίο, Enquire Within Upon Everything (1856)). To 1989, ο Berners-Lee και ο Robert Cailliau έγραψαν μια πρόταση στο CERN, για την διαχείριση ενός παγκόσμιου συστήματος διαχείρισης πληροφοριών για την παρακολούθηση των επιταχυντών και του εξοπλισμού, και για να μοιράζονται οι επιστήμονες δεδομένα. Ο Berners-Lee σκέφτηκε αρχικά να το ονομάσει “Information Mesh”, “The Information Mine” ή “Mine of Information”. Αργότερα, όταν έγραφε τον κώδικα το 1990, διάλεξε τον όρο “World Wide Web”.
Μέχρι τα Χριστούγεννα του 1990, ο Berners-Lee είχε δημιουργήσει το πρώτο διαδίκτυο στον κόσμο: έναν web browser (γραμμένο σε Objective-C), έναν web server (ο NeXT cube υπολογιστής του) και μια ιστοσελίδα (ναι, αυτή ήταν η πρώτη ιστοσελίδα). Η πρώτη πρακτική χρήση του διαδικτύου ήταν ένας τηλεφωνικός κατάλογος του CERN, για να ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να το χρησιμοποιήσουν!
O πρώτος web server: ήταν ο υπολογιστής NeXT cube του Tim Berners-Lee, στον οποίο είχε γράψει το μήνυμα, “Αυτό το μηχάνημα είναι ένας server. ΜΗΝ ΤΟ ΚΛΕΙΝΕΤΕ!”.
Το διαδίκτυο είναι πλέον τεράστιο: σύμφωνα με το DomainTools, υπάρχουν σήμερα πάνω από 134 εκατομμύρια ενεργές σελίδες στον Παγκόσμιο Ιστό. Στις 25 Ιουλίου 2008 το Google ανακοίνωσε ότι έχει στο ευρετήριο του 1,000,000,000,000 ιστοσελίδες.
Είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό: το διαδίκτυο είναι τεράστιο. Το πρώτο ευρετήριο του Google, το 1998, είχε ήδη 26 εκατομμύρια ιστοσελίδες, και μέχρι το 2000 ο αριθμός αυτός είχε φτάσει το 1 δισεκατομμύριο.
Πηγή: dailyarticle.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου