Περισσότερη συζήτηση έγινε άλλωστε μετά τα γεγονότα της Τρίτης με τον αποκλεισμό της Βουλής και σε κάθε περίπτωση αρκετές ημέρες μετά την έναρξη των κινητοποιήσεων και αφού αυτές δεν “ξεφούσκωσαν”. Κάθε κόμμα προσέγγισε με διαφορετικό τρόπο τους “αγανακτισμένους” και ερμήνευσε...
κατά το πολιτικό δοκούν τα μηνύματά τους. Η απαξίωση και αποστροφή των συγκεντρωμένων προς τους πολιτικούς (και αυτό βέβαια ως ισοπεδωτική προσέγγιση αποτελεί σημείο έντονου προβληματισμού) σε συνδυασμό με το “εμπάργκο” σε κάθε πολιτική παρουσία στις συγκεντρώσεις, επίσης προβλημάτισε τα κόμματα για την εξέλιξη και τις πολιτικές επιδράσεις και επιπτώσεις των συγκεντρώσεων. Για αυτό και όλοι βρήκαν, αν μη τι άλλο, έναν “καλό λόγο” για τους “αγανακτισμένους”, τους προβληματισμούς και τα μηνύματά τους… Αλλά επί του παρόντος, για άλλη μια φορά, δεν υπήρξαν πρωτοβουλίες, ώστε τα μηνύματα αυτά να αρχίσουν να μετουσιώνονται σε πολιτικές πρωτοβουλίες σε επίπεδο κομμάτων ή Βουλής.
Οι εκδηλώσεις πάντως προκάλεσαν έντονο προβληματισμό και συζητήσεις στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, με βουλευτές να επισημαίνουν πως οι μαζικές αυτές συγκεντρώσεις μπορούν να αποτελέσουν καταλύτη πολιτικών εξελίξεων και σε κάθε περίπτωση αυξάνουν την κοινωνική πίεση που πρώτοι αυτοί, ως βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, νιώθουν στις περιφέρειές τους. Φυσικά, η πίεση αρχίζει να γίνεται ολοένα και πιο αισθητή και στο Μαξίμου -το οποίο παρεμπιπτόντως έχει να αντιμετωπίσει και τους “αγανακτισμένους” πράσινους βουλευτές… τους 16 και όχι μόνο.
Πηγή: Πολιτικά Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου