Το λυπηρό στην όλη υπόθεση είναι ότι η συζήτηση για τα σχολικά βιβλία επικεντρώνεται στις τεχνικές και διαδικαστικές αστοχίες με αποτέλεσμα οι... προεκτάσεις του προβλήματος να υποβιβάζονται σε φτηνό επίπεδο λες και πρόκειται για κανένα ασανσέρ που χάλασε ή κανένα βουλωμένο φρεάτιο..
Ανάλογης ευτέλειας και απαξίωσης των σχολικών εγχειριδίων είναι και η προτεινόμενη λύση για την προσωρινή υποκατάσταση τους. Δηλαδή τη διανομή Dvd του σωρού και φωτοτυπίες της δεκάρας σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου. Προσωπικά αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν αυτά τα παιδιά να αγαπήσουν την γνώση εάν δεν πάρουν στην αγκαλιά τους σήμερα το σχολικό βιβλίο και αύριο οποιοδήποτε ωφέλιμο για την δια βίου μόρφωση τους εγχειρίδιο? Και φυσικά η συναισθηματική σχέση ανάμεσα στο βιβλίο και τον άνθρωπο εάν κλονιστεί στην παιδική και εφηβική ηλικία και αφεθεί ολοκληρωτικά η διαδικασία της γνώσης στην αναλφάβητη τεχνολογία και στον απόμακρο ψηφιακό κόσμο σε κάποια χρόνια θα μιλάμε για τις αμνήμονες γενιές του μέλλοντος. Πόσοι από εμάς, μεγαλώνοντας, δεν ψάχνουμε την ζωή μας, αναμοχλεύοντας τις μνήμες μας στα σχολικά βιβλία για να ξαναβρούμε ένα κομμάτι της ψυχής μας. Τις θύμισες που έρχονται από απλές σημειώσεις επάνω στο βιβλίο της ιστορίας ή των νέων ελληνικών. Πέρα από αυτά όμως το μείζον στην προκειμένη περίπτωση, που καλό θα είναι να προβληματίσει τους πάντες είναι η γενικότερη απαξίωση του βιβλίου στην συνείδηση των μαθητών και η ολοένα και συχνότερη απέχθεια τους προς αυτό. Η έλλειψη σεβασμού και αγάπης, όπως αυτή εκδηλώνεται στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς με το σκίσιμο ή το κάψιμο των μαθητικών εγχειριδίων, φυσικά δεν θα αποτραπεί με την μοιρασιά της ύλης σε φωτοτυπίες και Dvd, που ενδεχομένως να υποκρύπτει και μια ψυχρή λογιστική σκοπιμότητα. Η εξεύρεση των αιτιών για αυτή την δυσάρεστη πραγματικότητα δεν αφορά στην ευθύνη των μαθητών, αλλά θα πρέπει να αναζητηθεί στους υπηρέτες της εκπαίδευσης και της μόρφωσης, πρωτίστως εντός του σχολείου.
metro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου