1. Joan Robinson, Οικονομικά
Η Joan Robinson, της Μεγάλης Βρετανίας, είναι μια από τις πιο συναρπαστικές φυσιογνωμίες στην ιστορία της “Μελαγχολικής Επιστήμης”. Μια βοηθός του μεγάλου John Maynard, της οποίας οι εργασίες κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα οικονομικών θεμάτων, από τον Νεοκλασικισμό της Γενικής Θεωρίας του Keyne μέχρι την Μαρξιστική Θεωρία. Για να μην αναφέρουμε την... έννοια του ατελούς ανταγωνισμού που εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να παρουσιάζεται στις αίθουσες οικονομίας. Πρόσθεσε σε αυτά τα και το μεγαλύτερο έργο της Robinson. “Η Συσσώρευση Κεφαλαίου” εκδόθηκε το 1956, αλλά χρησιμοποιείται ευρέως ακόμα και σήμερα σαν ένα οικονομικό εγχειρίδιο. Γιατί λοιπόν δεν πήρε Νόμπελ; Κάποιοι λένε επειδή ήταν γυναίκα και καμία γυναίκα δεν έχει κερδίσει Νόμπελ στα Οικονομικά. Άλλοι λένε ότι η δουλειά της Robinson πάνω στην καριέρα της ήταν πολύ εκλεκτική, σε σχέση με αυτές άλλων βραβευθέντων. Ακόμα, άλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν ανεπιθύμητη να βραβευθεί, εξαιτίας των φωνητικών της επαίνων για την κινέζικη Πολιτική Επανάσταση, μια αρκετά αντι-πνευματική επιχείρηση.
2. Dmitri Mendeleev, Χημεία
Γιατί αυτός ο τύπος αξίζει ένα βραβείο Νόμπελ για την χημεία; Εξάλλου, το μόνο του επίτευγμα ήταν να σχεδιάσει ολόκληρο τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων, το θαύμα της οργάνωσης και εξαγωγής συμπερασμάτων, στο οποίο όλη η σύγχρονη χημεία βασίζεται. Ο πίνακας του Mendeleev ήταν τόσο καλός, που είχε προβλέψει την ύπαρξη στοιχείων που δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμη. Αλλά εδώ είναι που η πολιτικές εμφανίζουν την άσχημη πλευρά τους. Το 1906, ο Mendeleev επιλέχθηκε από την επιτροπή απονομής του βραβείου, αλλά η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών επενέβη και ανέτρεψε την απόφαση. Γιατί; Η παρέμβαση αυτή έγινε από τον σουηδό χημικό Svante Arrhenius, ο οποίος είχε κερδίσει το βραβείο το 1903 για την θεωρία του για την «ηλεκτρολυτική αποσύνδεση». Ο Mendeleev ήταν σφοδρός επικριτής της θεωρίας αυτής και ο Arrhenius άδραξε την ευκαιρία για να τον εκδικηθεί.
3. Mahatma Gandhi, Ειρήνη
Ο περισσότερες φορές προτεινόμενος για βραβείο Νόμπελ Ειρήνης ήταν ο Mohandas “Mahatma”(Μεγαλόψυχος) Gandhi (1937, 1938, 1939, 1947 και το 1948).
Σίγουρα το άξιζε, καθώς οι μη βίαιες μέθοδοι του βοήθησαν να διώξει τους Βρετανούς έξω από την Ινδία και έγινε το πρότυπο για μελλοντικούς υποψήφιους του Νόμπελ Ειρήνης, όπως ο Martin Luther King Jr. Η τελευταία υποψηφιότητα ήταν το 1948 και ήταν σίγουρο φαβορί εκείνη την χρονιά. Ωστόσο, ο Mahatma δολοφονήθηκε λίγες μέρες πριν την απονομή. Δεδομένου ότι το βραβείο Νόμπελ δεν είχε ποτέ απονεμηθεί μετά θάνατον, το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης εκείνης της χρονιάς δεν δόθηκε σε κανέναν άλλο με την αιτιολογία ότι “δεν υπήρχε άλλος κατάλληλος υποψήφιος”. Η απόφαση αυτή ενισχύθηκε από το γεγονός ότι ο Gandhi δεν άφησε κληρονόμους ή ιδρύματα στα οποία το χρηματικό έπαθλο του βραβείου θα μπορούσε να πάει.
4. James Joyce και 5. Marcel Proust, Λογοτεχνία
Ο ένας έγραψε το “Ulysses” και το “Finnegan’s Wake”, σχεδόν ομόφωνα θεωρημένα ως δυο από τα πιο λαμπρά έργα του 20 αιώνα. Και ο άλλος είναι απλά ο Marcel Proust. Το έργο του Proust, “A La Recherché du Temps Perdu” (Σε αναζήτηση του χαμένου χρόνου) θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά κατορθώματα όλων των εποχών, συνδυάζοντας 7 μυθιστορήματα και 2.000 χαρακτήρες σε μια γιορτή της ζωής, την συνείδηση και την σεξουαλικότητα που εκτείνονται σε 3.200 σελίδες. Τα έργα του James Joyce και το στυλ του είναι η βάση για αμέτρητα μαθήματα κολλεγίων, διδακτορικές διατριβές και ποιητικούς στοχασμούς. Αλλά τα γραπτά του Joyce και του Proust, ήταν πιθανώς πολύ αμφιλεγόμενα και “εκτός τόπου” για τους πιο συντηρητικούς της επιτροπής των Νόμπελ εκείνης της εποχής. Και η πολιτική των Νόμπελ για τα βραβεία μετά θάνατον δεν βοήθησε και πολύ, ιδίως δεδομένου ότι η επιρροή αυτών των δυο συνέχισε να αυξάνεται μετά τον θάνατο τους. Και το πιο ειρωνικό, ο Proust και ο Joyce είναι οι κύριες επιρροές πολλών μεταγενέστερων συγγραφέων που κέρδισαν βραβείο Νόμπελ, όπως ο Saul Bellow, ο Samuel Beckett, ο Jean-Paul Sartre, ο Albert Camus και ο Hermann Hesse. Άλλοι γίγαντες της λογοτεχνίας που έχουν πάρει βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας είναι: Evelyn Waugh, Jorge Luis Borges, Bertold Brecht, Graham Greene, Henry James, Vladimir Nabokov και Simone de Beauvoir.
6. Jules-Henri Poincar, Φυσική.
Αν και ο Poincar ήταν μαθηματικός, η ευφυΐα του ήταν τεράστια για να περιορίζεται σε μια κατηγορία. Σίγουρα, ανακάλυψε πολλά είδη μαθηματικών θεωριών με τρελά ονόματα: Αλγεβρική Τοπολογία, Αβελιανές Θεωρίες και Εξισώσεις Diophantine. Αλλά ήταν και φυσικός επίσης. Ο Poincar έθεσε τα θεμέλια για την σύγχρονη “θεωρία του χάους” και νίκησε ακόμα και τον Αϊνστάιν σε ορισμένες πτυχές της “θεωρίας της ειδικής σχετικότητας”. Ένα από τα μαθηματικά του προβλήματα, η εικασία του Πουανκαρέ, παραμένει άλυτο εδώ και σχεδόν 100 χρόνια. Γιατί λοιπόν ο Henri λείπει από τα ονόματα αυτών που έχουν πάρει βραβείο Νόμπελ; Εξαιτίας της διάταξης του Alfred Nobel ότι τα βραβεία πρέπει να πηγαίνουν σε αυτούς των οποίων οι ανακαλύψεις έχουν πρακτικό όφελος για την ανθρωπότητα, οι επιτροπές των βραβείων έχουν συχνά κατηγορηθεί για την επιβράβευση πειραματικών ανακαλύψεων αντί για καθαρά θεωρητική πρόοδο. Το έργο του Poincar στην φυσική φαίνεται ότι έπεσε θύμα αυτής της προκατάληψης.
7. Raymond Damadian, Ιατρική
Ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την επιστήμη της Μαγνητικής Τομογραφίας (MRI), μια τεχνική που έφερε την επανάσταση στην ανίχνευση και θεραπεία του καρκίνου. Αλλά το βραβείο Νόμπελ του 2003 για την Ιατρική, πήγε στονPaul Lauterbur και τον Peter Mansfield, δυο επιστήμονες που επεκτάθηκαν στην ανακάλυψη του Damadian. Εξοργισμένος ο Damadian, τύπωσε ολοσέλιδες διαφημίσεις στις εφημερίδες “New York Times” και “Washington Post” με την φωτογραφία του βραβείου Νόμπελ και τον τίτλο “Το Επαίσχυντο Λάθος που Πρέπει να Διορθωθεί.”. Η διαφήμιση περιείχε αποσπάσματα και από άλλους επιστήμονες που υποστήριζαν την δήλωση του Damadian. Ακόμα και ένα γράμμα διαμαρτυρίας γράφτηκε, υπογράφηκε και στάλθηκε στην επιτροπή των βραβείων Νόμπελ. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Damadian θύμωσε επειδή η φονταμενταλιστική χριστιανική του πίστη στον δημιουργισμό τον έκανε να τον απορρίπτουν οι άλλοι επιστήμονες. Άλλοι λένε ότι η ανακάλυψη του δεν ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη στην ιατρική, μέχρι που ο Lauterbur και ο Mansfield την βελτίωσαν. Όπως και να έχει, το 2003 άφησε τον φτωχό αυτό επιστήμονα χωρίς Νόμπελ.
8. Κανείς στα Μαθηματικά
Όταν ο εφευρέτης του δυναμίτη, Alfred Nobel, όριζε στην διαθήκη του ότι η περιουσία του να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθεί ένα ταμείο για την χορήγηση 5 ετήσιων βραβείων άφησε εκτός των Μαθηματικά. Όλων των ειδών οι θεωρίες έχουν δημιουργηθεί για αυτή την παράλειψη, με πιο «γελοία» την θεωρία ότι ο Νόμπελ μισούσε όλους τους μαθηματικούς επειδή η σύζυγος του τον απατούσε με έναν μαθηματικό. Όχι. Η πιθανότερη αιτία για τον λόγο που ο Nobel δεν περιέλαβε τα Μαθηματικά στα βραβεία είναι μια από αυτές: 1) Απλά δεν συμπαθούσε τα Μαθηματικά και τόσο πολύ, 2) Η Σουηδία είχε ήδη ένα μεγάλο, φανταχτερό βραβείο για τα Μαθηματικά κατοχυρωμένο από το περιοδικό Acta Mathematica.
dailyarticle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου