Στο πουθενά - Άρθρο του Γιώργου Κατσίγιαννη

Στην πολιτική τα πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι εκ των καλών προθέσεων ή των αόριστων διαβεβαιώσεων. Συνεπώς, μετά την αποτυχία, δεν μπορεί να υπάρξει νέα ευκαιρία για την καλλιέργεια άδηλων προσδοκιών εκ μέρους της κυβέρνησης, διότι δεν έχει νόημα η χώρα να βαδίζει δίχως πυξίδα στο πουθενά και στα χαμένα και ο ελληνικός λαός να μην ξέρει τι άλλο θα του ξημερώσει.

Ενδεχομένως η κοινωνία να μην είχε εξαντλήσει την ανοχή της απέναντι στην κυβέρνηση, εάν δεν είχε χάσει την εμπιστοσύνη της προς αυτή εξ αιτίας των...
παραπλανητικών διαβεβαιώσεων ότι το πρώτο μνημόνιο αποτελεί λύση για έξοδο από την κρίση. Και σήμερα, που οι προσπάθειές της να περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα βρίσκονται επί ξυρού ακμής, και πάλι δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει στους πολίτες τη σιγουριά για το μέλλον τους και να εγγυηθεί ότι οι θυσίες θα πιάσουν τόπο και δεν θα χρειαστεί να υποβληθούν σε νέα δοκιμασία.

Φυσικά, δεν κάνει και κάτι άλλο, που αφορά στο αντισυμβαλλόμενο μέρος, την τρόικα. Υπογράφει μονομερώς εγγυήσεις εν ονόματι της χώρας και του ελληνικού λαού και δεν διαπραγματεύεται αποφασιστικά για να κατοχυρώσει νομικά και την ευθύνη των δανειστών, που αποδεδειγμένα εισηγούνται αποτυχημένες συνταγές, δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

metro