Ομιλία του Χ.Σταϊκούρα στην ολομέλεια κατά τη Συζήτηση για παροχή Ψήφου Εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση

Η Κυβέρνηση, ύστερα από αλυσίδα λανθασμένων επιλογών και χειρισμών, συνεχών παλινωδιών μεταξύ εκβιαστικών διλημμάτων και προσχηματικών εκκλήσεων για συναίνεση, έφθασε μπροστά σε αδιέξοδα.
Προσωρινή διέξοδος διαφυγής η αναζήτηση της εμπιστοσύνης της Βουλής και η τυχοδιωκτική επιλογή της διεξαγωγής δημοψηφίσματος.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Οι ευθύνες της Κυβέρνησης για τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις είναι βαρύτατες.

Τα αποτελέσματα της πολιτικής της, μετά από 2 χρόνια διακυβέρνησης, τις αποδεικνύουν:
Η ύφεση είναι παρατεταμένη και μεγάλη.
Η ανεργία έχει διαμορφωθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδα.
Η αναπτυξιακή διάσταση της πολιτικής απουσιάζει.
Αποκρατικοποιήσεις δεν πραγματοποιούνται.
Η ανταγωνιστικότητα της Οικονομίας επιδεινώνεται.
Το κόστος δανεισμού έχει εκτοξευθεί στα ύψη.
Το «εσωτερικό χρέος» έχει... διογκωθεί.
Το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί και διατηρεί τη δυναμική του.
Οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.
Οι Κυβερνητικές προβλέψεις και διαβεβαιώσεις διαρκώς διαψεύδονται και οι αποκλίσεις από τους στόχους διευρύνονται.

Αποκλίσεις που οδηγούν σε νέα, δυσβάσταχτα, κοινωνικά άδικα και οικονομικά αναποτελεσματικά μέτρα.

Όπως αυτά που λαμβάνονται ή θα ληφθούν εφέτος, συνολικού ύψους περίπου 10% του ΑΕΠ για να μειωθεί το έλλειμμα, εάν μειωθεί, μόλις κατά 1,5 - 2 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.
Και όλα αυτά γιατί έχει αποτύχει η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική.
Τόσο στην έμπνευση όσο και στην εκτέλεσή της.
Τόσο στη επίτευξη της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και στην υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Εξαιτίας της ολιγωρίας, της αναβλητικότητας, της ασυνέπειας και της ανεπάρκειας της Κυβέρνησης.
Των εσφαλμένων επιλογών και των συνεχών αναδιπλώσεων της,

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν να καταστεί αναπόφευκτη η αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους.
Και αυτό ήταν σαφές μετά και τη δημοσιοποίηση, από τους εταίρους, της Έκθεσης βιωσιμότητας του χρέους μας.
Έκθεση που αποδεικνύει ότι τα απανωτά «σχέδια σωτηρίας» της χώρας απέτυχαν.
Και όμως η ηγεσία της Κυβέρνησης θριαμβολογεί.

Πολύ γρήγορα όμως οι κομπασμοί αποδεικνύονται έωλοι.
Θυμίζω τις αναφορές της για «πάτο στο βαρέλι» του χρέους κατά την αξιολόγηση της απόφασης της 21ης Ιουλίου.

Απόφαση για την οποία σήμερα ανακαλύπτει μειονεκτήματα.
Θυμίζω επίσης την αναφορά, ακόμη και στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, που συζητήσαμε στην αρμόδια Επιτροπή πριν από 20 ημέρες, ότι η προηγούμενη απόφαση «διασφάλιζε τη βιωσιμότητα του χρέους».

Έπεσε όμως έξω και σε εκείνη την πρόβλεψη.

Και τέλος θυμίζω ότι μέχρι πρόσφατα απέκλειε κατηγορηματικά το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
Είναι και αυτό μία ακόμη απόδειξη των οβιδιακών μεταμορφώσεων, στις οποίες πράγματι, διαχρονικά, έχει υψηλές αποδόσεις το ΠΑΣΟΚ.

Σε ότι αφορά τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, πράγματι, το ύψος του δημοσίου χρέους θα μειωθεί.
Βέβαια όχι όσο εκτιμάή προσδοκάη Κυβέρνηση.

Και αυτό γιατί θα υπάρξει προσαύξηση χρέους από την αναγκαία επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων και τη βελτίωση της αξιοπιστίας των νέων ομολόγων με τα οποία θα ανταλλαγούν τα παλαιά.

Ενώ δεν είναι σαφές ακόμα σε ποιο βαθμό θα συμμετάσχουνεθελοντικά οι ιδιώτες, ώστε να μην υπάρξει «χρηματοδοτικό κενό».

Σε κάθε περίπτωση πάντως, το χρέος της χώρας μας εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί το 2020 στο επίπεδο του 2009.

Στο ίδιο ύψος που προέβλεπε και το Μνημόνιο για το 2020.
Μνημόνιο όμως το οποίο δεν ενσωμάτωνε άλλα 9 χρόνια σκληρής λιτότητας, δεν προέβλεπε εκποίηση μεγάλου μέρους της δημόσιας περιουσίας και δεν περιελάμβανε την αναδιάρθρωση του χρέους.
Εκτιμούμε δε ότι η τελευταία απόφαση δεν διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του χρέους εάν δεν υπάρξει ανάκαμψη της Οικονομίας.

Και αυτό γιατί η βιωσιμότητα του χρέους απαιτεί υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης ώστε αυτοί, μαζί με το κατάλληλο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, να οδηγήσουν στην επίτευξη μεγάλων και συνεχών πρωτογενών πλεονασμάτων.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Δυστυχώς όμως, ο κατήφορος της χώρας δεν έχει τέλος…

Και αυτό γιατί η ηγεσία της Κυβέρνησης επέλεξε την εξαγγελία ενός ακατανόητου δημοψηφίσματος.
Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία.

Και χωρίς να έχει κυρωθεί καν η προηγούμενη.

Στόχος της, η μεταφορά των αδιεξόδων και της ανεπάρκειας της, στις πλάτες του Ελληνικού λαού.
Πρόκειται για ρεσιτάλ υποκρισίας, για αποθέωση ανευθυνότητας, για κορυφαία έκφραση ιδιοτέλειας και πολιτικού καιροσκοπισμού.

Με την πρωτοβουλία της αυτή η ηγεσία της Κυβέρνησης έθεσε υπό αμφισβήτηση ακόμη και την καταβολή της 6ης δόσης.

Κυρίως όμως έθεσε σε κίνδυνο τη θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Κάτι που αποτελείσταθμό, σε μια ιστορική διαδρομή της χώρας που ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του ‘50, με εμπνευστή και πρωτεργάτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τη συνδρομή, κατά τη μακρά πορεία, αρκετών πολιτικών δυνάμεων της κεντροδεξιάς αλλά και της αριστεράς.

Το κεκτημένο αυτό του ελληνικού λαού δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση μέσω ενός ανερμάτιστου δημοψηφίσματος, το οποίο καταφανώς εξαγγέλθηκε με την προσδοκία ότι θα διασώσει μια πολιτική ομάδα, η οποία πολιτικά έχει καταρρεύσει.

Η παράταξή μας, που έχει πρωτοστατήσει διαχρονικά στην εμπέδωση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, πιστεύει ότι είναι προς το συμφέρον της χώρας να ματαιωθεί το δημοψήφισμα αυτό.

Η ηγεσία της Κυβέρνησης αποδεικνύει και με αυτό το χειρισμό ότι είναι κατώτερη των αναγκών της πατρίδας.

Δεν μπορεί.

Αποδεικνύεται ότι είναι Κυβέρνηση υψηλού εθνικού κινδύνου.
Γι’ αυτό πρέπει να φύγει και η χώρα να οδηγηθεί συντεταγμένα σε εκλογές.