τα ελληνικά προϊόντα, θα ήταν πιο κοντά στον καταναλωτή τόσο στην εγχώρια όσο και στις ξένες αγορές. Συγκροτημένη προσπάθεια εκτός Ελλάδος δεν υπάρχει. Ο καθένας μας προσπαθεί μόνος του γι' αυτό και δεν έχουμε μακροχρόνιες εξαγωγές. Δεν υπάρχει κοινή στρατηγική για να την ακολουθήσουμε. Αλλά, σήμερα, αυτή την εποχή, κανείς δεν δείχνει να νοιάζεται αν θα πάει καλά το κρασί". Και προσθέτει: "Αγαπώ πολύ την Ελλάδα, αλλά... δεκατέσσερα χρόνια εδώ είχα ξεχάσει πώς λειτουργεί ένα οργανωμένο κράτος. Το θυμήθηκα τώρα που ξεκίνησα και πάλι να εργάζομαι ένα μεγάλο μέρος του χρόνου στη Σκοτία", λέει με αρκετή δόση πίκρας, αποκαλύπτοντας ότι η κρίση έρχεται να "κουρέψει" και αυτή ένα μεγάλο μέρος από τα προσωπικά και επαγγελματικά του σχέδια. "Εξάγω γύρω στις 12.000 φιάλες ρετσίνα Δούγα και Σαββατιανό, αλλά οι υπόλοιπες 13.000 φιάλες που παράγω από τις ποικιλίες Chardonnay και Merlot με δυσκολία πλέον βρίσκουν θέση στο περιορισμένο καλάθι του καταναλωτή.
Η ζήτηση για εμφιαλωμένο κρασί συνεχώς μειώνεται και η πώληση του χύμα δεν μπορεί να συντηρήσει την επιχείρηση. Οι συγκυρίες σε αναγκάζουν να αναθεωρήσεις. Στόχος μου είναι να κρατήσω όσο μπορώ τη βρετανική αγορά αφού η εσωτερική φαίνεται να πεθαίνει. Στους Βρετανούς αρέσει το κρασί μου. Γνωρίζουν την Ελλάδα και θυμούνται τις συνθήκες όπου το ήπιαν -ήλιο, θάλασσα, μεζέ. Η ρετσίνα ζωντανεύει αναμνήσεις που θέλουν να κρατήσουν. Ελπίζω να σταθεροποιηθώ στο εξωτερικό και εύχομαι σε δέκα χρόνια να είναι η Ελλάδα ακόμη εδώ".
katoci.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου