1. Όλα ξεκίνησαν με ένα αυτοκίνητο.
Η έμπνευση για την σχεδιαστική φιλοσοφία της ΙΚΕΑ, ήρθε όταν αφαιρέθηκαν τα πόδια μιας καρέκλας για να χωρέσει σε ένα αυτοκίνητο. Ο ιδρυτής της, Ingvar Kamprad, ήταν τόσο ενοχλημένος από την εμπειρία αυτή, που ανέπτυξε την ιδέα του “flat pack” σχεδιασμού (συναρμολογούμενα έπιπλα). Η επαναστατική αυτή μέθοδος συσκευασίας είχε διπλό όφελος: έκανε ευκολότερα τα ψώνια για τους Ευρωπαίους που βασίζονταν στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και επίσης, μείωνε δραματικά το κόστος μεταφορικών της εταιρείας. Αλλά, τα καταστήματα ΙΚΕΑ δεν είχαν άμεση επιτυχία. Τα καταστήματα ΙΚΕΑ είχαν αποτύχει στην Σουηδία για σχεδόν τριάντα χρόνια (ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!) πριν βρουν ένα διεθνές κοινό να τα αγκαλιάσει.
2. Η εταιρεία είχε κάποια σκοτεινά μυστικά.
Ενώ ο Kamprad είναι σήμερα γνωστός ως ένας λιτός δισεκατομμυριούχος που οδηγεί ένα Volvo του ’93, τρώει σε μεσαίας τάξης εστιατόρια και διακοσμεί το σπίτι του αποκλειστικά με προϊόντα ΙΚΕΑ, η κληρονομιά του είναι μολυσμένη με την συμμετοχή του σε φιλοναζιστικές οργανώσεις. Μεταξύ 1942 και 1945, ο Kamprad, εντάχθηκε, συγκέντρωσε και στρατολόγησε άτομα για μια φασιστική, φιλοναζιστική οργάνωση στην Σουηδία. Η είδηση έγινε γνωστή μόλις το 1994, όταν η προσωπική του αλληλογραφία με τον φασίστα Per Engdahl δημοσιοποιήθηκε. Ο Kamprad ζήτησε αμέσως συγνώμη για την συμμετοχή του και ισχυρίστηκε ότι είναι το πράγμα για το οποίο μετανιώνει περισσότερο για τα νεανικά του χρόνια. Έγραψε επίσης γράμμα σε κάθε εργαζόμενο του με εβραϊκή καταγωγή, ζητώντας του προσωπικά συγνώμη.
Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν σταμάτησε το γεγονός αυτό να είναι το επίμαχο σημείο όταν τα καταστήματα ΙΚΕΑ εισήχθησαν για πρώτη φορά στο Ισραήλ, αλλά από ότι φαίνεται ο κόσμος τελικά τον συγχώρησε. Σήμερα, τα καταστήματα ΙΚΕΑ, είναι μια από τις ελάχιστες διεθνείς εταιρείες που έχουν εξαπλωθεί ταυτόχρονα και στο Ισραήλ και στις Αραβικές Χώρες. Στην πραγματικότητα, είναι τόσο δημοφιλές στην Μέση Ανατολή, που τρεις άνθρωποι ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου στα εγκαίνια του καταστήματος στην πόλη Τζέντα, της Σαουδικής Αραβίας, το 2004.
3. Τα τραπέζια ήταν πολύ μικρά για να χωρέσει μια γαλοπούλα.
ΤΟ ξεκίνημα των ΙΚΕΑ στην Αμερική ήταν δυσοίωνο, καθώς η Ευρωπαϊκή συμπαγής απόδοση έρχονταν σε αντίθεση με το δόγμα των Αμερικάνων «όσο μεγαλύτερο, τόσο καλύτερο». Την δεκαετία του 1980, για παράδειγμα, πολλοί πελάτες αγόραζαν βάζα πιστεύοντας ότι ήταν ποτήρια νερού. Επίσης, ήταν πολύ δύσπιστοι όσον αφορά τα τραπέζια καθώς δεν χώραγαν μια πλήρους μεγέθους γαλοπούλα για την “Ημέρα των Ευχαριστιών”. Οι σχεδιαστές των ΙΚΕΑ, άλλαξαν την νοοτροπία τους ως προς την προσέγγιση του αμερικανικού κοινού αφότου ο επικεφαλής των επιχειρήσεων στην Αμερική έκανε το εξής: μοίρασε μπλουζάκια στους Σουηδούς σχεδιαστές με τυπωμένη την φράση «το μέγεθος μετράει». Προφανώς πήραν το μήνυμα.
4. Ο κατάλογος των ΙΚΕΑ είναι μεγαλύτερος από την Αγία Γραφή
Ο κατάλογος ΙΚΕΑ, είναι το μεγαλύτερο όπλο της επιχείρησης στο οπλοστάσιο της. 300 σελίδες ιεραποστολικού κειμένου, διαμοιρασμένο σε πάνω από 180 εκατομμύρια ανθρώπους, σε 27 διαφορετικές γλώσσες. Κάθε χρόνο, τυπώνονται περισσότεροι κατάλογοι ΙΚΕΑ ακόμη και από την Βίβλο. Επίσης έχει αναπτυχθεί και ένα κομμάτι λατρείας γύρω από τους καταλόγους, με τους αναγνώστες να είναι σε επιφυλακή για κρυμμένα μηνύματα στις φωτογραφίες και περίεργα, σκοτεινά βιβλία στα ράφια των φωτογραφιών.
Πηγή: dailyarticle.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου