Το savoir-vivre του γυμναστηρίου

Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι από εμάς, από πολύ μικροί ερχόμαστε σε επαφή με αυτό το κοινωνικό μυστήριο που λέγεται «κώδικας καλής συμπεριφοράς» ή αλλιώς, savoir vivre. Η εκμάθηση ξεκινά κυρίως από την παιδική ηλικία με κάτι σαν: «Πες ευχαριστώ στη θεία για την καραμέλα, Γιωργάκη!» και συνεχίζεται καθ ’όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής με συμβουλές lifestyle.

Τα περιοδικά και οι ταινίες παίζουν το ρόλο τους εδώ, για το πώς πρέπει να φέρεται ο σωστός άντρας γενικά και ειδικά(στις γυναίκες). Μολονότι όμως φαίνεται να υπάρχει εξαιρετική ενασχόληση για το savoir-vivre σε συγκεκριμένες περιστάσεις (επαγγελματικό γεύμα, επίσκεψη σε σπίτι, πρώτο ραντεβού), υπάρχουν άλλοι εξίσου σημαντικοί τομείς στη ζωή οι οποίοι φαίνονται να μην έχουν σχέση με το θέμα. Σωστό; Λάθος.

Ο κώδικάς καλής συμπεριφοράς δεν είναι μια...
συμπεριφορά που υιοθετεί κανείς για συγκεκριμένες περιστάσεις και σε συγκεκριμένους χώρους, αλλά μια πάγια στάση, ένας τρόπος ζωής με στυλ και σεβασμό για τον άλλο σε όλες τις στιγμές, από την οδήγηση μέχρι το γυμναστήριο. Ναι, καλά διαβάσατε. Δυστυχώς, ακόμα και όταν είστε στο γυμναστήριο, έχετε και κάτι άλλο να σας απασχολεί ενόσω μετράτε τις επαναλήψεις-το αντίστοιχο savoir faire του χώρου (μτφ:τους καλούς σας τρόπους δηλαδή).

Αναλυτικότερα:

1.Δεν ανταγωνίζεστε κρυφά ή φανερά τους γύρω σας, μετρώντας φωναχτά επαναλήψεις, δεν επιδεικνύετε τους μυς σας σαν να είστε o Mister America και δεν χτυπάτε τον σάκο του μποξ με το μίσος και το βλέμμα του Σταλόνε.

2.Δεν την πέφτετε άγαρμπα στη γυμνάστρια ούτε στις διπλανές ασκούμενες στην αίθουσα τον οργάνων. Ο εξοπλισμός εκεί έχει συγκεκριμένη χρήση και, όχι, δεν είναι αυτή που φαντάζεστε. Τώρα πάλι, αν σας την πέσει αυτή.. κρίνετε και κάνετε. Μόνο να έχουν φύγει όλοι…

3.Η πετσέτα που του γυμναστηρίου δεν είναι διακοσμητική, έχει σκοπό να απορροφά τον ιδρώτα του σώματος ενώ γυμνάζεστε. Γι’ αυτό την απλώνουμε πάντα επάνω στα όργανα ή στα στρώματα που χρησιμοποιούμε, σκεπτόμενοι τον επόμενο που θα τα χρησιμοποιήσει.

4. Φοράμε πάντα φρεσκοπλυμένες καθαρές φόρμες και προσέχουμε να μην μεταφέρουμε σκόνες του δρόμου στις αίθουσες του γυμναστηρίου. Ιδανικά, αλλάζουμε παπούτσια στα αποδυτήρια πριν αρχίσουμε το πρόγραμμά μας.

5.Δεν κάνουμε κατάληψη στο μηχάνημα για τους προσαγωγούς ή στο διάδρομο. Υπάρχουν και άλλοι που περιμένουν και η κουβέντα σας με τον διπλανό για τον Παναθηναϊκό, δεν τους αφορά καθόλου.

6.Αντίστοιχα, δεν σπάμε τα νεύρα του άλλού που χρησιμοποιεί ήδη το μηχάνημα της επιλογής μας, καθήμενοι επάνω από το κεφάλι του σαν τον χάρο. Ούτε ρωτάμε κάθε δύο λεπτά: «Τελειώνεις; τελειώνεις;»

7.Μόλις τελειώσουμε, τακτοποιούμε τον χώρο. Μεταφέρουμε τα βάρη, βάζουμε στην άκρη το στρώμα και επαναφέρουμε τα όργανα που χρησιμοποιήσαμε στη σωστή θέση. Είπαμε, πάντα υπάρχει ένας επόμενος. Και θυμηθείτε πόσο εσείς εκνευρίζεστε όταν τα βρίσκετε όλα ατακτοποίητα.

men23