Οι παρατηρήσεις που μπορεί να κάνει κανείς με βάση τις χθεσινές ανακοινώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων για την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους της Ελλάδος κινούνται σε δύο θετικές κατευθύνσεις. Αφενός μεν, στη διαχείριση της θωράκισης της Ελλάδος από τη στυγνή χρεοκοπία, φυσικά με το αζημίωτο, και ακολούθως στη λήψη προληπτικών αποφάσεων, για να μη μεταδοθεί η ασθένεια της οικονομικής κρίσης και σε άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Σε ευρωπαϊκό όμως επίπεδο, δεν επιβεβαιώθηκε η θέληση για ανάκτηση της πυγμής και κυριαρχίας της πολιτικής έναντι των αγορών, καθώς από τα...
συμφραζόμενα των τοποθετήσεων των κεντρικών πρωταγωνιστών δεν υπήρξε η ηγεμονική σιγουριά και διάθεση για επιβολή όρων και κανόνων που να εξασφαλίζουν μακροπρόθεσμα τη θετική αντίδρασή τους. Επίσης, αναρωτιέται κανείς γιατί έπρεπε να περάσουν δύο περίπου χρόνια ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να καταλήξει στις προβαλλόμενες ως θετικές χθεσινές αποφάσεις από την κυβέρνηση. Δηλαδή η απόφαση για διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους της Ελλάδος δεν μπορούσε να επιτευχθεί από την πρώτη στιγμή και δίχως η ελληνική κοινωνία να γίνει πειραματόζωο σε τυχοδιωκτικές ασκήσεις επί χάρτου; Και εν πάση περιπτώσει, την ανάληψη της ευθύνης της κυβέρνησης για εξασφάλιση των λογιστικών υποχρεώσεων της χώρας θα την πληρώσει ο ελληνικός λαός, που ακόμη δεν γνωρίζει σε βάθος σε ποια λεπτομέρεια της χθεσινής συμφωνίας κρύβεται ο διάβολος.
metro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου