Δεν ξέρω κατά πόσο η κυβέρνηση διαθέτει προπαγανδιστικούς μηχανισμούς στο εξωτερικό, ώστε να τους αξιοποιεί σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων της, αλλά, αν παρακολουθήσει κανείς προσεκτικά την επιθετική πίεση που ασκείται στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά, από ένα ετερόκλητο σχήμα πολιτικών και επικοινωνιακών παραγόντων της διεθνούς πιάτσας, με κοινό σημείο αναφοράς την...
προνομιακή συναναστροφή του με το περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου, τότε μπορεί να δικαιολογηθεί η οργισμένη αντίδραση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.
Και είναι λογικό να δέχεται επιθέσεις από τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή όσους ασκούν επιρροή προς αυτά, επειδή ακριβώς θίγει ζητήματα και προτείνει λύσεις ασύμφορες για τους δανειστές, όπως είναι η διαπραγμάτευση του μνημονίου με νέους όρους.
Κάτι που θα έπρεπε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να το έχει πράξει πριν το υπογράψει και να μην έρχεται σήμερα, υπό το βάρος των αδιεξόδων που γέννησε η εφαρμογή του, να επιχειρεί να εξωραΐσει την αποτυχία του με την επίκληση της συναίνεσης, έχοντας ως επικουρικούς κράχτες σε αυτή την τακτική τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, που, όπως φαίνεται, το πρόβλημά τους είναι ότι δεν θέλουν να ακούγεται στην Ελλάδα καμία άλλη εναλλακτική πρόταση για έξοδο από την κρίση.
Συνεπώς, έχοντας δεδομένη την υπακοή και την προθυμία της κυβέρνησης, η μόνη εξυπηρέτηση που μπορεί να της κάνουν είναι να χρησιμοποιούν κάθε πρόσφορο επικοινωνιακό μέσο για να απαξιώσουν τους πολιτικούς της αντιπάλους στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας.
metro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου