Οι πελατειακές σχέσεις αποτελούσαν μέχρι σήμερα τον κανόνα και όχι την εξαίρεση στο πολιτικό μας σύστημα και έτσι η αποκάλυψη ότι χρησιμοποιούνται πιθανώς οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις για να εξασφαλίσουν θέσεις εργασίας σε ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, δεν εξέπληξε κανέναν, αλλά απέδειξε για άλλη μια φορά πως... το υπάρχον πολιτικό σύστημα έχει αποτύχει.
Μεγαλύτερη απόδειξη αποτέλεσε, άλλωστε, η προσφυγή στους μηχανισμούς του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, ανεξάρτητα από τον τρόπο και τους λόγους για τους οποίους έχουμε οδηγηθεί εκεί.
Από το 1981 και μετά το κράτος δανειζόταν ανεξέλεγκτα, μοίραζε τμήμα των δανεικών με κομματικά και «ρουσφετολογικά» κριτήρια και δημιουργούσε «πελάτες» τους οποίους χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί ακόμα και σήμερα για να συντηρηθεί στην εξουσία. Αυτή η τακτική είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, τα μεγάλα ελλείμματα και το σημερινό δυσβάσταχτο δημόσιο χρέος.
Δεν αμφισβητώ πως και η ΝΔ, αλλά και τα μικρότερα κόμματα, τα οποία παρουσίασαν συντεχνιακές αντιλήψεις και αγκυλώσεις, έχουν ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση, τη μεγαλύτερη όμως ευθύνη την έχουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που βρίσκονται στην εξουσία για περισσότερα από 20 χρόνια.
Σήμερα όμως, ήρθε η ώρα να δρομολογήσουμε κατάλληλες παρεμβάσεις, με κριτήρια και κανόνες, αφήνοντας στην άκρη λογικές και πρακτικές λαϊκισμού, με αποκλειστικό σκοπό την αναγέννηση του πολιτικού μας συστήματος.
Τέτοιες αλλαγές μπορεί να είναι η αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, η ύπαρξη πόθεν έσχες για τους δημοσίους λειτουργούς, η αλλαγή του εκλογικού νόμου με τις μεγάλες του εκλογικές περιφέρειες και η δυνατότητα για την ιδιωτική χρηματοδότηση πολιτικών και κομμάτων.
Τέλος, όσον αφορά την οικονομική κρίση, πιστεύω ότι υπάρχουν δυνατότητες ανάκαμψης αρκεί να δουλέψουμε συλλογικά, μεθοδικά, ιδιαίτερα όσοι έχουν θέσεις ευθύνης. Αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα είναι ελπίδα, μια λέξη η οποία αποτελεί τον βασικό παράγοντα της επιτυχίας και την κινητήρια δύναμη της ύπαρξης του ανθρώπου. Η ΝΔ, με τις προτάσεις που έχει καταθέσει, μπορεί να αποτελέσει το «όχημα» για την επανεκκίνηση της οικονομίας, σηματοδοτώντας και την επιστροφή της ελπίδας.
Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα “Σήμερα” (02-09-2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου